Ηχηρή παρέμβαση πραγματοποίησε ο διευθύνων σύμβουλος της ΑΚΤΩΡ, Αλέξανδρος Εξάρχου, στην Τράπεζα των Κατασκευών, κατά τη διάρκεια των εργασιών της 1ς ημέρας του 3ου Συνεδρίου Υποδομών & Μεταφορών, που διοργανώθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Ο κ. Εξάρχου άνοιξε την ομιλία του διαπιστώνοντας τις καίριες παθογένειες της ελληνικής κατασκευαστικής αγοράς όπως η διαρκής συρρίκνωση της κατασκευαστικής δραστηριότητας, η απουσία στήριξης των ελληνικών εταιρειών από την Πολιτεία σε ό,τι αφορά τη δραστηριοποίησή τους στο εξωτερικό, η αδυναμία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος να στηρίξει αποτελεσματικά την εξωστρέφεια και ο κίνδυνος αφελληνισμού του κλάδου.
Αναφερόμενος μάλιστα στη μετοχική σύνθεση των ελληνικών κατασκευαστικών ομίλων, είπε πως αυτοί δεν είναι πλέον «ελληνικές οικογενειακές και προσωποπαγείς εταιρειούλες» αλλά «διεθνοποιημένες επιχειρήσεις, με ξένους μετόχους, εισηγμένες σε οργανωμένες χρηματιστηριακές αγορές, και στο τέλος της ημέρας η απόδοση της μετοχής τους προσδιορίζει την αξία τους».
Σχολίασε πως η ελληνική Πολιτεία δεν αντιλαμβάνεται πόσο άμεσα είναι συνδεδεμένη η ανάπτυξη με την κατασκευαστική δραστηριότητα, εφόσον, όπως είπε, κατά τη διάρκεια της δεκαετούς οικονομικής κρίσης, οι κυβερνήσεις περικόπτουν διαρκώς το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Στον αντίποδα αυτής της λογικής, έφερε ως παράδειγμα τις ΗΠΑ, οι οποίες όταν βρέθηκαν αντιμέτωπες με την οικονομική ύφεση στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, μία από τις πρώτες κινήσεις στις οποίες προχώρησε ο τότε νεοεκλεγείς Πρόεδρος Ομπάμα, ήταν να ανακοινώσει ένα πακέτο έργων υποδομής ύψους 50 δισ. δολαρίων για την τόνωση της οικονομίας.
Υπογράμμισε τη σημασία του ελληνικού κατασκευαστικού κλάδου στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας μιλώντας με αριθμούς: για κάθε ευρώ που δαπανάται για κατασκευαστικά έργα, αυξάνει το ΑΕΠ της χώρας κατά 1,8 ευρώ, για κάθε 1 εκατ. ευρώ δαπάνης για κατασκευαστικά έργα δημιουργεί ή διατηρεί 44,5 θέσεις εργασίας ενώ κάθε θέση εργασίας στις κατασκευές συνδέεται με επιπλέον 1,5 θέσεις εργασίας σε άλλους κλάδους.
Όπως είπε, παρόλη την αρνητική συγκυρία στις ελληνικές Κατασκευές, στο κλάδο απασχολούνται άμεσα πάνω από 10.000 εργαζόμενοι, εκ των οποίων μάλιστα οι 3.000 στην ΑΚΤΩΡ, πραγματοποιώντας τζίρο πάνω από 3 δισ. ευρώ, από τον οποίο, ο μισός προέρχεται και πάλι από την ΑΚΤΩΡ.
«Αυτός λοιπόν ο κατασκευαστικός κλάδος, με αυτή τη συνεισφορά, έχει πλέον να περιμένει 2-3 μεγάλα δημόσια έργα, εκ των οποίων πραγματικά ώριμο είναι μόνο η Γραμμή 4.
Το πότε θα ολοκληρωθεί αυτός ο διαγωνισμός κι άρα το έργο αυτό θα περάσει στην υλοποίηση, ας μας πει το υπουργός», σχολίασε χαρακτηριστικά κατά την ομιλία του ο δ/νων σύμβουλος της εταιρείας.
Μίλησε επίσης για απουσία πολιτικής βούλησης στην υλοποίηση νέων έργων, δεδομένου ότι παρά τη δύσκολη οικονομική κατάσταση του ελληνικού Δημοσίου, «υποκρύπτονται τεχνηέντως» λύσεις για χρηματοδότηση από ιδιωτικά κεφάλαια και διεθνείς αναπτυξιακούς οργανισμούς, που θα μπορούσαν να άρουν τα αδιέξοδα που έχουν προκύψει.
Στάθηκε στην έλλειψη στήριξης, από μέρους της ελληνικής Πολιτείας, σε ό,τι αφορά την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών κατασκευαστικών εκτός συνόρων σημειώνοντας πως «όταν Γάλλοι, Γερμανοί και Ιταλοί έχουν τους εμπορικούς ακολούθους των πρεσβειών τους να ανοίγουν το δρόμο για δραστηριοποίηση των κατασκευαστικών τους εκτός συνόρων, εμείς πασχίζουμε, η κάθε εταιρεία χωριστά, να συστηθούμε σε ένα άγνωστο και πολλές φορές αφιλόξενο τοπίο».
Έθιξε επίσης το γεγονός ότι εκτός συνόρων οι εγγυητικές των ελληνικών τραπεζών δεν γίνονται συνήθως δεκτές, εξωθώντας τελικά τις εταιρείες να καταβάλουν διπλό κόστος, προκειμένου αλλοδαπή τράπεζα να εκδώσει εγγυητική με αντεγγύηση της ελληνικής, με σαφείς επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα.
Παρόλα αυτά, όπως εξήγησε το υψηλόβαθμο στέλεχος της ΑΚΤΩΡ, η ιστορία έχει δείξει πως οι ελληνικές κατασκευαστικές έχουν καταφέρει να εξασφαλίσουν μεγάλα έργα στο εξωτερικό και να τα εκτελέσουν άρτια, χάρη στους εξαιρετικούς Έλληνες μηχανικούς, χωρίς ωστόσο την επιθυμητή κερδοφορία.
Θέλοντας να φέρει στην επιφάνεια περισσότερες πτυχές του «ανταγωνιστικού μειονεκτήματος», αναφέρθηκε στην έλλειψη επαρκούς προσαρμοστικότητας στις συνθήκες του εξωτερικού λέγοντας χαρακτηριστικά πως «προσπαθούμε να μεταφέρουμε την Ελλάδα στο εξωτερικό.
Οι ελληνικοί κατασκευαστικοί όμιλοι βγήκαν στο εξωτερικό νομίζοντας ότι τα στοιχεία που τους είχαν καταστήσει εθνικούς πρωταθλητές θα επαρκούσαν για να τους κάνουν και διεθνείς πρωταθλητές. Μεγάλη και πολύ ακριβή πλάνη. Αν θες να προκόψεις στο εξωτερικό, χρειάζεται να προσαρμοστείς στις δομές της διεθνούς κατασκευαστικής δραστηριότητας, δηλαδή σε πράγματα που δεν έχεις συνηθίσει στη χώρα σου όπως η ύπαρξη ανεξάρτητου μηχανικού, η διαφορετική κατανομή ρίσκου, άλλες διαδικασίες επίλυσης διαφορών».
Ο δ/νων σύμβουλος της ΑΚΤΩΡ ανέδειξε την ευθύνη του κλάδου για αλλαγή και στροφή σε κερδοφόρα έργα σε οποιαδήποτε χώρα δραστηριοποίησης, συνοψίζοντας τις απαραίτητες δράσεις στην αναγκαιότητα στήριξης των κατασκευαστικών από το ελληνικό Δημόσιο, τη σημαντική ενίσχυση του ΠΔΕ και την πρόσβαση σε φθηνότερη χρηματοδότηση.
Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο κ. Εξάρχου επιχείρησε μία αυτοκριτική, στα πλαίσια της οποίας τόνισε πως πρέπει να σταματήσει η επίρριψη ευθυνών για την απόδοση των εταιρειών αποκλειστικά σε εξωγενείς παράγοντες.
«Αν μαζί με αυτό έρθουν και δημόσιες επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις και καλύτερες προοπτικές, καλοδεχούμενες. Αλλά δεν μπορούμε στο μεταξύ να παραμένουμε αδρανείς, και με γκρίνια και μιζέρια να προσδοκούμε η ελληνική πολιτεία να μας σώσει, γιατί είναι αμφίβολο αν μπορεί να το κάνει. Οι επιχειρήσεις είτε εξελίσσονται είτε συρρικνώνονται και τελικά πεθαίνουν», πρόσθεσε με νόημα περνώντας το μήνυμα ότι απαιτούνται εκατέρωθεν προσπάθειες για την αναστροφή του παρόντος κλίματος επί τα βελτίω.
