Παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον την τηλεοπτική συνέντευξη του καθηγητή Ναυτιλιακών Σπουδών Αθανάσιου Πάλλη σε ναυτιλιακή ιστοσελίδα, στην οποία – μεταξύ άλλων – έθεσε ερωτήματα σχετικά με το μοντέλο αξιοποίησης των λιμένων της Ελλάδας σε σχέση με άλλες χώρες.
Πράγματι, το ελληνικό δημόσιο – δια μέσου του ΤΑΙΠΕΔ – έχει ακολουθήσει διαφορετικά μοντέλα για την αξιοποίηση των λιμένων και συγκεκριμένα:
⚓Στο λιμάνι του Πειραιά έγινε πρώτα η παραχώρηση των προβλητών ΙΙ και ΙΙΙ και στη συνέχεια, η σταδιακή πώληση του 67% του ΟΛΠ.
⚓Στη Θεσσαλονίκη, όπως στην Ηγουμενίτσα και το Ηράκλειο πουλήθηκε το 67% των μετοχών. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί στον Βόλο.
⚓Στο Λαύριο πουλιέται το 50% συν 1 μετοχή.
⚓Στη Καβάλα προτιμήθηκε η υπο-παραχώρηση του εμπορικού τμήματος του λιμένα.
⚓Στην Αλεξανδρούπολη ακυρώθηκε, την τελευταία στιγμή, η πώληση του 67%.
Τελικά, ποιο είναι το πιο αποτελεσματικό μοντέλο; Η πώληση πλειοψηφικού ποσοστού; Οι παραχωρήσεις; Οι υπο-παραχωρήσεις;
Χρειάζεται να ενισχυθούν η ΡΑΛ και η ΔΑΛ;
Το σίγουρο είναι ότι η είσοδος ιδιωτών, όπως έχουμε δει στα 2 μεγάλα λιμάνια της χώρας, έχει προσδώσει δυναμική, η διεύρυνση της οποίας, σε όλα τα επίπεδα (ενίσχυση τοπικής / εθνικής οικονομίας και απασχόλησης), αποτελεί το ζητούμενο.
